- Ik weet dat mensen er misschien moeite mee hebben maar wij moeten met onze tijd meegaan.
- Is dit de juiste weg?
- Luister, Frans, over elke nieuwe weg twijfelen mensen.
- Ook over deze?
- Een nieuwe weg is nieuw, daarom heet het nieuwe weg.
- Prachtig gelakt nieuw open asfalt beton, daar rij ik graag op.
[ korte stilte ]
- Dank voor je bijdrage, Henk.
- Frans, vertel, wat zijn nu precies je bezwaren? We hebben deze meeting speciaal voor jou belegd.
- Kijk, Charles, het gaat mij wel wat ver nu.
- Leg uit.
- We verleggen alsmaar de grenzen van onze ethiek. Dat is sinds we begonnen met die datingtoestand. Waar gaat het heen? Dat vraag ik me af.
- Die datingtoestand noem je dat… Ik zie alleen successen. Massaal werd ie gedownload, die app, kon ik voor een schijntje laten maken. Ze hoefden alleen maar een lidmaatschap bij de bieb te nemen. We hadden in een klap vijf keer meer abonnees. Eindelijk een makkelijk sluitende begroting.
- Die datende mensen gingen vooral kletsen in hoekjes. Al dat geklets, ongelooflijk, het ging over alles behalve boeken.
- Dat was ook het doel, hè.
- Toch moet een bibliotheek het van zijn stilte hebben. Soms moest ik wel vijftig keer per dag al die blind daters manen om het stiller aan te doen.
- Toen hebben we dat geluidssysteem ontwikkeld.
- Je bedoelt dat je op een knop kon drukken en op tien plaatsen in de bibliotheek ‘Sssttt…’ hoorde.
- Hielp het? Eerlijk?
- Ja, Charles, het hielp, hoewel niet voor dat oude dametje dat bij de streekromans stond en begon te gillen.
- Daar heb je ambulances voor.
- Het liep wel steeds meer uit de hand. Na een paar weken zag ik ineens dat stel tongzoenen bij de Filosofie-afdeling. En zij waren niet de enigen. Allemaal kussen bij Filosofie. Dat was toen je die reclamecampagne ‘Kussen bij Kant’ in de lokale krant had laten plaatsen zonder bij ons na te vragen, Charles.
- Marketing gedijt alleen bij onafhankelijkheid. Ik wist ook niet dat mensen het zo letterlijk gingen nemen maar mond-op-mond-reclame werkte zelden beter, haha.
- En waren die online-meetups in onze bibliotheek nou echt nodig? Zestig stelletjes die ineens binnenstormden en overal begonnen te zoenen. Ik heb toen echt een paar keer moeten huilen.
- Wat jij vreselijk noemt, vond ik het grootste succes tot nu toe! We wilden aandacht, we wilden meer jongeren, en we kregen ze. Massaal! En dat allemaal dankzij een post op facebook op een vrijdagmiddag!
- Ze staken alleen hun neus in andermans gehemelte in plaats van in de boeken.
- Ik weet niet hoe jij kust, Frans, haha... Alle gekheid op een stokje: ik snap jouw probleem echt niet, Frans. Dat heb ik toen ook tijdens de vergaderingen gezegd. Onze doelen werden steeds behaald: meer inkomsten, meer jongeren, meer abonnees, Je kunt geen succes hebben zonder af en toe oogjes dicht te knijpen.
- Die meetup-golf was nog tot daar aan toe, maar ik werd pas echt verdrietig toen we zestig procent van de bibliotheek weg deden voor ‘loungeplekken’ met een bar? Ik snap nog steeds niet dat ik de enige was die tegen stemde.
- Omdat die boeken stonden stof te happen. Dat weet jij ook wel. En die verbouwing kostte niets! Slopen van een paar boekenkasten. Een koffiemachine die we voor twee tientjes bij een faillissementsverkoop op de koop tikten. Een paar zitzakken van de kringloop. Netto resultaat: meer dan duizend bezoekers per dag. Pér dág, Frans! Die hadden we vroeger niet eens per jaar!
- Een bibliotheek is er voor boeken, niet voor koffie.
- Anders had het wel koffieotheek geheten.
[ iedereen kijkt Henk aan ]
- Ik bedoel, Charles, het gaf mij echt een identiteitsprobleem.
- Dat is goed.
- Hoezo?
- Dat betekent dat dit een geslaagde manier van branding is.
- Ik begrijp niet wat je zegt.
- Dat blijf ik je maar zeggen: jij beseft niet dat de bibliotheek hoort bij de twintigste eeuw. Dit is de bibliotheek tegenwoordig: iets waar je komt om omringd te zijn door boeken. Uit onderzoeken blijkt dat mensen dolgraag omringd worden door boeken. Ze willen ze alleen niet lezen.
- Waarom, in vredesnaam, willen ze dan ook copuleren bij boeken?
- Dat heb ik tijdens mijn presentaties onlangs toch duidelijk aangegeven. Het geeft een intimiteit die ze thuis niet meer voelen want daar hebben ze geen boekenkasten meer. En sinds wij een week geleden die mogelijkheid hebben, staan de rijen tot om de hoek, waar of niet waar?
- En jij denkt dat we ons nog steeds ‘een bibliotheek’ mogen noemen? Zijn we niet een boekenbordeel geworden?
- Mensen kunnen nog steeds boeken lenen.
- Dan moeten ze wel langs al die hoekjes waar mensen achter rode gordijnen liggen te copuleren.
- Daarvoor krijgen ze die oordopjes van ons. En dat zijn echt uitstekende kwaliteit oordopjes.
- Maar het idee!
- Naast deze vergaderzaal zitten mensen misschien ook wel te copuleren, dat weten we toch ook niet.
- Ach… Ik… ik… Het is gewoon niet juist, verdomme! Maaike, jij hebt nog niets gezegd tijdens deze meeting. Jij bent hier de langst dienende. Wat denk jij ervan?
- Ik eh, ik copuleer ook liever dan dat ik boeken lees.