- Dag Hans!
- Leuk dat je er bent!
- Leuk dat ik er mag zijn!
- Maar eigenlijk hoor je hier niet te zijn, toch?
[ korte stilte ]
- Eh, hoezo?
- Nou ja, je debuut... Zes keer seks voor ik sterf.
- Eh, ja?
- Je maakte het uit met je vriendin omdat je aan kanker zou overlijden en nog minstens 6 keer seks wilde hebben met andere vrouwen voor je stierf.
- Daar gaat het boek over, ja.
- En je zit hier nu.
[ stilte ]
- Dus je bent niet gestorven.
- Hmm nee, ik ben genezen.
- Ik vind dat twijfelachtig.
- Waarom?
- Het staat letterlijk in de titel.
- De artsen zeiden dat ik maar 4 maanden had.
- En zaten er naast met 8 jaar?
- Ze kunnen niet in de toekomst kijken, Hans.
- 80.000 exemplaren, Bas.
- Het boek maakte blijkbaar veel lezers gelukkig.
- Hmm.
- Ik schreef in hun eigen mensentaal.
- Dat zeg je altijd in interviews.
- Is dat erg?
- Dat niet. Wel dat iedereen het las met de emotionele gevoelens dat je het niet overleefd had. Dat was ontroerend en tranentrekkend. Dus waren ze sneller bereid om € 22,50 neer te tellen. Toen bleek na een jaar na publicatie dat je niet was gestorven. Dat was niet zo ontroerend meer. Het publiek ging er nog in mee ook, deelde jouw vreugde, want je schreef daarna nog 3 andere boeken die ook allemaal goed verkochten. Mijn beste D.: een open brief aan een meisje waar je als kind verliefd op was, waarin je openhartig vertelt over je onzekerheid als man en je jeugd: 77.000 exemplaren. Feurtreffelijk, een komische satire op je jeugd uit oud-Zuid met een explosief einde: 65.000 exemplaren. En Pijnboompit, een agressieve SF-roman over een punker die ineens in 2082 terecht komt en verandert in een conservatieve legerleider die punk gebruikt om oorlog te voeren: 50.000 exemplaren, En dan nog het boekenweekgeschenk van vorig jaar: Hersendood (portret van een muis). Over een hoofdpersoon die doorbreekt als schrijver, stopt en terugkeert naar zijn vroegere baan op kantoor, waar een muis zijn plek heeft ingenomen en hij met die muis filosofische gesprekken voert.
- Dat klopt allemaal.
- Waar was het excuus.
- Pardon?
- Vind je het zelf geen verlakkerij dan?
- Nee.
[ pakt boek op ]
- De titel zegt hier - en verbeter me als ik ernaast zit... [ nadrukkelijke stem] Zes keer seks voor ik sterf.
- Sorry, ik genas.
- O, maar dat was een geweldige titel!
- Wat?
- Voor je excuusboek.
[ stilte ]
- Dit gesprek begint pijnlijk te worden, Hans...
- Ik bedoel: je zegt in de titel dat je sterft. [ slaat op de cover ] Dat staat daar. Dood, onder de zoden, nooit meer een ander boek, dit is het! Het is een boek over jou zelf, autobiografisch, en dan sterf je uiteindelijk niet. Je sterft niet. Dat is toch raar. Vind je dat zelf niet? Mijn vader, toen hij zei dat hij ging sterven, stierf ook echt. Schreef geen roman, wilde geen zes keer seks voor hij stierf, stierf, patsboem, nou ja, niet helemaal patsboem, want hij had ook kanker.
- Daarom raakt het je zo.
- Nee, Bas, jouw psychologie van de koude grond is ook een ergernis, maar daar heb ik het nu even niet over. ik vind het gewoon raar. Zeggen dat je sterft en dan niet sterven is als zeggen dat je een documentaire over muggen gaat maken en je maakt vervolgens een horrorfilm over Finnen die opgesloten zitten in een sauna. Snap je wat ik bedoel?
- Nee.
[ stilte ]
- Waarom kom je niet over de brug met medische gegevens?
- Jij bent de enige persoon die ik ken die daar om vraagt.
- Dat maakt toch niets uit.
- Ik hoef niets te bewijzen.
- Dat moet je juist wél! Je kunt de geruchten de kop in drukken dat je bedrog pleegde om een sappig boek te schrijven waarvan je kon voorvoelen dat iedereen dat in een sentimentele ruk uit zou hebben. Dat zou je in een keer uit de wereld hebben.
- Voor mij is het niet nodig, Hans.
[ lang aanhoudende, pijnlijke stilte ]
- Verdomd, nu realiseer ik me pas dat je niet eens met 6 vrouwen seks hebt gehad. Het waren er maar 4. Een van die 4 was alleen kussen en friemelen. Zo kan ik ook tellen. Betere titel was: 4 keer seks, waarvan 1 twijfelachtig, voor ik niet sterf de komende 8 jaar.
- Luister Hans, mijn lezers genoten van de komische droefenis in bepaalde scènes die jou blijkbaar is ontg…
[ presentator staat ineens op ]
- Oplichterij. Oplichterij! Ik heb zo genoeg van al die huichelarij in de literatuur! Genoeg!
[ rukt microfoon los en beent weg. gast pakt microfoon op en prikt die op shirt. ]
- Victor! Leuk dat je er bent. Kom maar op de stoel zitten, er is er nu toch een vrij, haha. Vijfde druk alweer van Perenboom en Vanillevla! Ik heb dat toen met veel plezier gelezen in mijn ziekenhuisbed, me af en toe rotgelachen. Als je zit, vertel ons dan hoe je op dat idee kwam voor dit boek. Ik ben zo enorm nieuwsgierig naar je verhaal!