Saturday, March 11, 2017

MAATSCHAPPELIJKE URGENTIE

- Een roman over een Zwitserse schaapsherder?
- Prachtig verhaal van Leonie Debouckere. Vlaams talent. Schrijft heerlijk geestig.
- Hoezo zou ik dat moeten uitgeven dan?
- Nou ja, het is heerlijk geestig.

- En in de tweede plaats?
- Humanistisch en warm.
- Daar komt de lezer zijn bed niet voor uit, voor warm humanisme.
- O nee?
- Jij wel dan?
- O ja, ik wel.
- Wat ik wil weten is: wat is de maatschappelijke urgentie? Waarom moet dit verhaal er zijn? Wat zegt dit over onze maatschappij. Begrijp je?
- M-mm.
- Als het nu een roman over een vluchteling was.
- O, maar het is een verhaal over een vluchteling.
- Een vluchteling uit Zwitserland?
- Zei ik Zwitserland? Ik bedoelde Montenegro.
- Dat ligt niet eens in de buurt.
- Je kunt het op een dag rijden. Ik denk altijd aan Zwitserland als ik het over Montenegro heb, dat is iets raars van mij. Net als Tsjaad en Mali. Neeskens en Keizer. Vibrafoon en xylofoon. Turijn en...
- Goed, goed. Maar wat gebeurt er dan met die herder?
- O, hij vlucht naar Nederland samen met dertig andere Montenegrijnse herders. En ze eindigen onder de spoorbrug bij Zaltbommel. Die hele gemeente in rep en roer. Dus een heleboel van die maatschappelijke... eh...
- Urgentie.
- Ik zou zeggen: bijna alleen maar.
- Ik… Ik heb het idee dat je mij naar de mond loopt te praten.
- Ik? Zou niet durven.
- Eerlijk?
- Echt waar.
- Hoe zit het dat dan met dat andere manuscript. Die van Klaas Detaillier.
- Prachtboek!
- Je schreef dat het een liefdesverhaal was over twee giraffes.
- Twee giraffes. Juist.
- Hoe heeft dat dan maatschappelijke urgentie?
- Dat is toch evident.
- Niet voor mij.
- Het verhaal gaat over Afrikaanse boeren. Ze worden gewurgd door de marktprijs van de neoliberale markt. Ze kunnen niet rondkomen. En dan gaan ze stropen. Maar oog in oog met het giraffenstelletje krijgen ze wroeging.
- Ik zie het niet.
- Ze gaan werken als gastarbeider in eh, Dubai, worden boos over uitbuiting, komen naar Nederland, sluiten zich aan bij een rechtse partij. Daar kunnen ze zich niet aarden en ze beginnen een eigen politieke partij, veel media-aandacht en...
- Een liefdesdrama voor kinderen? Zo omschreef je dit toch in je mail?
- Het verrassende plot had ik toen nog niet gelezen.
- Klinkt interessant. Ik wacht het even af. En nu het laatste manuscript. Jenny en haar duffe tante.
- Van Mariska Deurwaarder.
- Inderdaad.
- Prachtboek.
- Jij noemt alles een prachtboek.
- Nee hoor. Alleen prachtboeken.
- In de synopsis zei je dat Jenny een meisje van vijftien is, houdt van paarden. Ze gaat op vakantie naar Overijssel om daar bij haar tante allerlei avonturen te beleven. Hoogtepunt is de buurjongen, Simon, die ze haar eerste kus geeft. Sorry, maar hier zie ik echt niets maatschappelijk relevants in.
- Nou eh, dat is verkeerd gedacht. Er is zeker sprake van maatschappelijke ur... eh, ur…
- Urgentie.
- Want je kent de rest van het verhaal niet.
- En dat is?
- Het meisje gaat in Overijssel in niqaab rondlopen om reacties uit te lokken. Ze raakt bekend als het niqaabmeisje, filmt alle reacties en wordt een Youtubesensatie. Dan krijgt ze bendes achter zich aan, een combinatie van Marokkanen, boze pgb-gebruikers, werkloze alcoholisten, oudjes die op een wachtlijst staan en meisjes van dertien die lijden onder hun drukke agenda’s. Vervolgens wordt ze verliefd op een jongen die het hele jaar uit boosheid gekleed gaat als Zwarte Piet, dat is die Simon dus, maar die blijkt bij de maffia te werken, ontdekt ze als er een voetbalwedstrijd vanwege weddenschappen is gematchfixt en hij de uitslag al wist. Er is sprake van een lerarentekort en als de jongen zegt dat hij docent wiskunde wil worden, wordt vrede getekend door alle partijen en krijgt zij haar eigen talkshow, tijdens welke ze altijd begint met het tonen van een islamgevoelige prent. Ten slotte heeft ze genoeg geld, begint ze een eigen uitgeverij en geeft ze alleen nog maar maatschappelijk urgente verhalen uit, want daar is ze dol op.
- Hier zegt de tagline: De allerzoetste kinderfantasie die je je maar kunt indenken.
- O, dat is ook zo. Maatschappelijk urgent én commercieel een schot in de roos.
- Hmm… Die twee dingen hoor ik graag. Ze mogen blij zijn dat jij hun literair agent bent.
- O dat zijn ze ook en ze betalen er goed voor.